“Bir bebeği büyütmek için bir köy gerekir.” diyen atalara hak vermemek elde değil. Bebeğimizi büyütürken ruh ve beden sağlığımızı koruyabilmek için gerçek anlamda desteklenmeye ihtiyaç duyarız. Geceleri uykusuzluk, hastalık nöbetilerini devralan eşler, daraldıkça eşinizle, dostlarınızla baş başa vakit geçirmeniz için bebeğinize bakabilecek büyükanne ve dedeler, parka bahçeye çıkaracak halalar, dayılar hiç de fena olmazdı. Ama hayat her zaman, herkese aynı konforu sunmaz.
Göçmenseniz bebeğinizi büyütürken desteklenme ihtiyacınız daha da çok artar. Çünkü sadece yardım ihtiyaçlarınız konusunda değil, duygularınızı paylaşmak konusunda da yalnız hissedebilirsiniz. Bebeğinizin en güzel anlarını, ilklerini, sizin mutluluğunuzu, gururunuzu paylaşabileceğiniz kimselerde yoktur. Ya da siz yok zannedersiniz 😉
Konuya bu şekilde bakınca kendinizi ne kadar da mağdur hissettiniz değil mi? Kendinize içinizden geldiği kadar acıdıktan sonra kolları sıvamanız gerekli. Çünkü bir bebeğin bu dünyada ihtiyaç duyduğu yegane kişiler sağlıklı ebeveynleridir. Diğer kişiler ebeveynlerinin ihtiyaçlarını karşılayabilirler ancak.
Bir şekilde şimdiye kadar mümkün olmamışsa ve bir yetişkin benliğine sahip olamamışsak, bu şimdi bebeğimizin bir armağanı olarak karşımızda duruyor hadi onu alalım.
Öncelikle evde bir ekip olarak işleri paylaşmak işimizi kolaylaştıracaktır. İş bölümünü ne kadar ayrıntılandırır ve yazılı hale getirirsek planlamak ve yönetmek o kadar kolaylaşır. Yapmamız gereken en önemli diğer şeyse beklentilerimizi düşürmek, bebekten önceki konforumuzdan vazgeçmek (temizlik, düzen, yemek çeşitliliği gibi), önceliklerimizi doğru planlamak, olmayanlar için elimizden gelenin en iyisini yapmış olmanın vicdan huzuruyla uyumak. Tüm bunlara rağmen yorgun olacaksınız elbette. Bunun için bütün bu yorgunlukların geçeceğini sık sık kendinize ve birbirinize hatırlatmanız çok önemli.
Destek istemek çoğu kişiye en zor gelen şey. Bazılarımız için yetersizliğin ifadesi, mükemmelliğin kaybı, kimimiz için belki bir güvenlik sorunsalı. Ama kendi seçimlerimize güvenemeyeceksek kime güvenebiliriz ki. ilk başlarda bu yaştan sonra dost edinmenin zor olacağını düşünebilirsiniz ama deneyimledikçe fark edeceksiniz ki kök ailelerden uzakta olan herkesin ihtiyacı samimi bir paylaşım ve karşılıklı destek.
Şimdi kendi köyünüzü kurmanın vakti.