Her insan iyilik ve kötülük yapabilme potansiyelini aynı anda içinde barındırır. Bu nedenle temkinli olmamız ve güvenebileceğimiz insanları itinayla seçmemiz her ne kadar önemli olsada, bizi kötülükle karşılaşmaktan %100 koruyamaz. Zaten %100 bir korunmaya ihtiyacımız olduğu inancı belki de daha savunmasız olduğumuz çocukluk yıllarımızdan kalma bir olumsuz inançtır.
“Yanlış” seçimler yapabiliriz, “doğru” seçimlerimiz tarafından beklenmedik “kötülüklere” maruz kalabiliriz. Çünkü aslında iyi ve kötü, yanlış ve doğru sandığımızdan çok daha fludur gerçek hayatta. Ve tüm bunları deneyimlemenin kendisidir hayat.
İzin verirsek bu deneyim bize daha olumlu inançlar kazandırabilir.
Mesela;
“Kime güveneceğimi seçebilirim.”
“Seçimlerime güvenebilirim.”
“Kendi kendime kalabilirim.”
“Hayat deneyimleriyle olumsuz dahi olsa baş edebilirim.” gibi.
Ve Acaba “iyi ve kötü” yanlarımızla aynı dalganın içindeki damlacıklar olabilir miyiz?